Hekkensluiter van deze maand is Nellie Timmermans. Zij geeft leiding aan Interpunctie, een bureau dat zich richt op psychosociale problemen van allerlei aard. Bovendien is Nellie een van de co-auteurs van “Werken aan je Netwerk”. Ze belicht voor ons nu een veel voorkomend, maar eigenlijk te weinig openlijk besproken onderwerp. Pesten op het werk…Pesten op het werk
Pesten op het werk mag niet. Toch komt het veel voor. Een collega die “per ongeluk/expres” dingen laat gebeuren: de deur voor je neus dichtslaan, papieren van je bureau aflopen, niet overleggen, afspraken die gemaakt zijn aan een persoon “vergeten” door te geven, alleen voor zichzelf koffie halen, je niet feliciteren met je verjaardag, etc.
De werkgever moet hier wat aan doen, als dit gebeurt. Dat kan hij echter alleen als hij ervan weet. Mensen schamen zich om gepest te worden, zijn bang voor een “watje” te worden versleten.
Uiteraard moet niet op elke slak zout gelegd worden. Een plagerijtje moet kunnen. Waar ligt de grens? Dat is moeilijk vast te stellen. Het heeft met de “bedrijfscultuur” te maken. Geen koffie meebrengen voor een collega kan ook “niet de cultuur” zijn. Of wanneer iemand de deur voor je neus dichtslaat, kan je ook te maken hebben met een lomperd van een collega.
Wanneer is iets pesten? Ik zou zeggen als het gedrag tegen een vaste persoon gericht is en zich stelselmatig blijft herhalen. Het is voor de baas niet gemakkelijk om er wat aan te doen. Zorg dat de baas weet wat er gebeurt op de werkvloer, zodat hij er in elk geval naar kan handelen.
Mw. N. Timmermans-van de Kamp
